174 روز

 دارم کتاب نیمه تاریک وجود رو می خونم، اول کتاب هم میگه دیگه بعد از خوندن این کتاب مسیر زندگیت عوض میشه و خیلی دگرگون میشی و این حرفابا خوندن نیمی از کتاب فقط مثل دیوونه ها نگاه می کنم ببینم چه ویژگی 174 روز...

یکی از آرزوهام این بود یکی باشه در مورد کتابی که خوندیم با هم حرف بزنیم و نقدش کنیم، بالاخره رسیدم بهش 

تو یه گروه‌ عضو شدم هفته ای یه کتاب می‌خونیم و یه روز همه جمع میشیم در موردش حرف می‌زنیم، بسی کیف داد، بسی پرحرفی کردم، بالاخره یکم احساس کردم از سطحی بودن دراومدم

البته همه ی این پرحرفی ها تو قسمت مجازیه، اگر جلسه هامون حضوری بشه بنده فقط شنونده میشم :(

174 روز...

دوست دارم یکم تمرین مسئولیت پذیری بکنم، نمیدونم چرا فکر میکردم خیلی مسئولیت پذیرم در حالی که مدام تو زندگیم ازش فرار کردم 

البته هروقت مسئولیتی بهم داده شده خوب از پسش براومدم ولی نیاز به انجام دادن کارهایی دارم که تاثیرش رو تو رفتارم بفهمم 

حقیقتا گاهی اکت های بچگونه ای دارم که حالمو به هم میزنه

نامادری درونم میگم خودتو اذیت نکن تو تنبلی، راهکارم اینه که لازم نیست کارهارو سریع انجام بدی خیلی آروم پیش برو ولی تمومش کن

گفته بودم نامادریمو دوست دارم؟ 

174 روز...

یه بیماری جدید در خودم کشف کردم به نام میل به خداحافظی

هیچ جا قرار ندارم‌، پیش هیچکس آروم نمیشم

انگار هیچ چیز برام اهمیت نداره فقط یه سری اصولی که یاد گرفتم رو خودکار انجام میدم

شایدم اغراق میکنم، دیگه نمیدونم کدوم احساسم درسته کدوم اشتباه 

174 روز...

از فصل اول سریال you اون قسمتی که بِک تو اتاق شیشه ای زندانی میشه و دچار ترس و وحشت هست، به صورت نمادین میتونم بگم منم تو اون اتاق شیشه ای هستم،هیچ ایده ای ندارم که کی زندانیم کرده و از چه زمانی تو او 174 روز...